دیر بود. خیلی دیر. رئال مادرید زمانی به خود آمد که دیگر بازی داشت تمام میشد و فرصتی برای جبران سه گل خورده نبود. آنها بروسیا دورتموند را بردند، اما نتوانستند به دیدار نهایی راه یابند و رویای لادسیما حداقل یک سال دیگر به تعویق افتاد. با این حال نمایش پرهیجان آنها در دقایق پایانی چنان بود که طرفدارانشان به خود ببالند و تیم را ایستاده تشویق کنند.
دورتموند حملات اولیه رئال را تاب آورد و حتی موقعیتهای بسیار خوبی داشت که میتوانست باعث شود شکست رئال تحقیرآمیزتر هم شود.
گونسالو ایگواین در همان دقیقه 4 میتوانست گل بزند اما شوت او روی پاس مسعود اوزیل به سمتی رفت که رومن وایدنفلر ایستاده بود. سپس پاس خوب ایلکای گوندوغان به روبرت لواندوفسکی رسید اما ضربه او را دیهگو لوپس دفع کرد.
اندکی بعد رونالدو موقعیتی مشابه یافت ولی نتوانست از فاصلهای نزدیک دروازه وایدنفلر را باز کند و سپس اوزیل هم در شرایطی که ایگواین فرصتی عالی داشت با خودخواهی توپ را به بیرون زد.
دورتموند در همان اوایل بازی ضربه سختی خورد. ماریو گوتزه لنگلنگان زمین را ترک کرد و جایش را به کوین گروسکروتس داد.
تب و تاب بازی پس از حملات اولیه فروکش کرد و دورتموند آرامش و توازن خود را بازیافت و بازی را آرام کرد. آنها در ادامه نیمه اول تیم برتر بودند.
دقایقی پس از آغاز نیمه دوم بود که ورزشگاه برنابئو نفسی به راحتی کشید. لواندوفسکی که در بازی رفت با چهار گل ستاره دیدار بود دو موقعیت عالی را از دست داد. او ابتدا روی پاس عالی گروسکروتس به پیش تاخت اما ضربهاش را به آسمان زد. سپس مارکو روییس فراری عالی داشت و توپ را به او سپرد که ضربه مهاجم لهستانی به تیر دروازه برخورد کرد و پس از فرود آمدن در نزدیکی خط دروازه برگشت.
دورتموندیها به حملات خوب خود ادامه میدادند. یک بار روییس که نمایش بسیار خوبی داشت توپ را به گوندوغان در مقابل دروازه سپرد اما او نشان داد قدرت گلزنی بالایی ندارد و توپی که یک مهاجم آن را بهراحتی گل میکرد را به دستان لوپس زد. بیرون رفتن فابیو کوئنترائو و جانشین شدن کاکا باعث شده بود خط دفاعی رئال آسیبپذیر شود و دورتموند بهخوبی این نکته را دریافته بود.
مادرید سرانجام در دقیقه 84 به گل رسید. کاکا توپ را به اوزیل سپرد، او هم آن را روی دروازه ارسال کرد و کریم بنزمای تازهوارد با بغل پایی از فاصله نزدیک گل زد.
رئال دست به حملات خوفناکی زد و در دقیقه 88 به گل دوم هم رسید. کریم بنزما توپ را برای سرخیو راموس کاشت و او که در نزدیکی محوطه ششقدم انبوهی از بازیکنان را مقابل خود میدید توپ را به جایی زد که باید می زد؛ به سقف دروازه.
اما ادامه بازی با وقتکشی دورتموندیها سپری شد. هوارد وب پنج دقیقه وقت تلفشده گرفت و در دقیقه 96 بود که رونالدو به سمت دروازه وایدنفلر تاخت و پس از این که خود را به فلیپه سانتانا زد به زمین افتاد که داور اعتقادی به پنالتی نداشت و سوت پایان بازی را زد.
اکنون باید دید فینال تمامآلمانی است یا این که بارسلونا با شگفتی به فینال میرسد.
نظرات شما عزیزان: